ΣΤΗ ΚΟΦΤΕΡΗ αστραπή
της τρίτης διάστασης
τα λόγια περνάνε
θρυμματισμένα, νοσηρά.
Στο πληγωμένο φευγιό
των άλλων δυό διαστάσεων
μια ματωμένη γραμμή
καθορίζει το ΧΑΟΣ.
(2003) © Lucy
της τρίτης διάστασης
τα λόγια περνάνε
θρυμματισμένα, νοσηρά.
Στο πληγωμένο φευγιό
των άλλων δυό διαστάσεων
μια ματωμένη γραμμή
καθορίζει το ΧΑΟΣ.
(2003) © Lucy
Now playing
Antony and the Johnsons
You are........
Αραγε τι καθορίζει το χάος και τι την υποκειμενική μας πραγματικότητα? Καλησπέρα Lucy μου, εξαίσιο ποίημα... Μ.
ReplyDeleteΚαλησπέρα, γλυκειά μου!
ReplyDeleteΠάντα τόσο ευγενική!
Ξέρεις, τις τελευαίες μέρες χρειάζομαι την ευγένεια, (όχι την κατ' επίφασιν).
Είναι μια αρετή, που τείνει να εξοστρακιστεί στο πυρ το εξώτερον!
Είσαι γενναιόδωρη, χαρακτηριστικό ανθρώπου με ψυχικά αποθέματα!
Γιαυτό ακριβώς μιλάει τούτη 'δω η εγγραφή.
Το χάος των διαστάσεων, των ανθρώπινων, δυστυχώς...
Φιλιά πολλά!
είδες Lucy που έρχεραι κι εσύ στο ΧΑΟΣ (σήμα μου).
ReplyDeleteΔεν έχω δει πιο ποιητικό ορισμό του χάους...
@Μάρκο, καλησπέρα!
ReplyDeleteΣτο χάος ανέκαθεν ανήκα.
:-)
Ευχαριστώ πολύ!
Καλησπερα lucy. Ωραιος ο ορισμος του απεριγραπτου.
ReplyDeleteΚαι ειναι παντου...
Καλησπέρα, dr.
ReplyDeleteΠαντού και πουθενά.
Δεν ξέρω πια...
:-)
Σε διαβαζω εδω και λιγο καιρο και συνηθως δεν μ αρεσουν τα ποιηματα σου-αν θες μια καλοπροαιρετη κριτικη, η εμφαση στις πομπωδεις λεξεις μπορει να γινει αποθωτικη για μερικους λιγο πιο "μινιμαλ" τυπους και χανεται ετσι η εικονα η' το μηνυμα που ισως θες να περασεις.
ReplyDeleteΩστοσο αυτο το ποιημα σου το βρισκω εξαιρετικα δυνατο στο συναισθημα του και εξυπνα γραμμενο στον τροπο που το ξεδιπλωνεις για τον αναγνωστη σου. Μου αρεσει επισης η επιλογη των χαρακτηρισμων. Δεν ειμαι απολυτως ειδικη, αλλα νομιζω οτι μπορεις να γραψεις πολυ καλα.
Ευχαριστω για την φιλοξενια, καλησπερα.
@pink panther, καλησπέρα. καλώς ήλθες.
ReplyDeleteΕυχαριστώ για την καλοπροαίρετη κριτική!
Είμαι minimal σαν συμπεριφορά, γιαυτό ίσως στο γράψιμο μού βγαίνει μαξιμαλισμός.
Ίσως αν πλησιάσω κάποιες άλλες σφαίρες, να μάθω κι εγώ να γράφω σαν παιδί!
Του Picasso τού πήρε μια ολόκληρη ζωή να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί!
Φαντάσου εγώ, λοιπόν, που δεν φτάνω ούτε στον αστράγαλό του!
Ευχαριστώ και πάλι, νά είσαι καλά!
:-)
Α δεν προσεξα τη νεα σου φωτο!
ReplyDeleteΠολυ ωραια...
και ευγενεια οπως βλεπεις υπαρχει, και σε μεγαλες δοσειςΚαληνυχτα
Το έκανα καλοκαιρινό!
ReplyDeleteLOL
Υπάρχει, πάλι καλά!
Καλημέρα, dr.!
:-)