Ρε, μάς δουλεύετε;

....

AirPump
Πίνακας του
Joseph Wright
(September 3, 1734 - August 29, 1797)

Από αύριο ακριβαίνει ΤΟ ΨΩΜΙ,
ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ (δύσμοιροι συνταξιούχοι),
το πετρέλαιο, η βενζίνη, οι μετακινήσεις,
πολλά καταναλωτικά αγαθά,
ενώ τρέχει ιλιγγιωδώς το ασφαλιστικό, μέχρι να γκρεμοτσακιστεί!

Τουτέστιν,
εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί χτενίζεται,
-που λέει και ο θυμόσοφος και κατακαημένος λαός-
με τις κατασκευασμένες κρίσεις - λέει- στο διαδίκτυο,

( πώς να γελάσεις κιόλας με όλα αυτά τα τραγελαφικά )

και τις έτερες
τεχνητές, τεχνικές και τεχνοκρατικές κρίσεις περί συνόρων,
και ονομασίας των Σκοπίων!
( Έξω καλά πάμε, κύριε πρωθυπουργέ, που έλεγε και o your late uncle,
Κ. Καραμανλής.
Μέσα τι γίνεται; )
Αν η γιαγιά μου είχε ρουλεμάν, θα την έλεγαν Πατίνι!

Ρε λεβέντες πολιτικοί, πάτε καλά;

Και καλά, εσείς καλά τρώτε και πίνετε.
Ρωτάτε και τον άμοιρο Έλληνα, που η μεγάλη γκαντεμιά του τον όρισε να γεννηθεί σε τούτη εδώ την ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ,
τι τραβάει για τον επιούσιο και για να σπουδάσει τα παιδιά του;

Και τα δίδακτρα των φροντιστηρίων αυξάνονται
και πού θα φτάσουν;
Τη στιγμή που η λέξη "φροντιστήριο" είναι άγνωστη στην Ευρώπη,
στην Ελλάδα η παραπαιδεία ανθεί!
Και η ζωή του Έλληνα, τραβάει την ανηφόρα,
όχι με σημαίες και με ταμπούρλα,
αλλά με αγκομαχητά και παραμιλητά, βρισιές και κατάρες!

Γιαυτό, παρατήστε μας με τα ηλίθια προβλήματα,
που κατασκευάζετε κάθε τόσο.
Σάς έχουμε μάθει πια!
Κάνετέ μας τη χάρη!
Ουστ!

Και όπως έλεγε κι ο Νιόνιος:

Χατζηδάκια μ' , Θεοδωράκια μ',
εσείς τρώτε και πίνετε
και μένα με τρώει το μαύρο φίδι...

(Ο τελευταίος στίχος δεν είναι ακριβής.
Όποιος τον έχει, παρακαλώ ας διορθώσει...)

Λ.Κ. 2008