Friday, January 4, 2008

Καραμελοχώρα

Στα ηχεία μας
Dance of the Sugar Plum Fairy
Από το έργο
The Nutcracker
και
Scene
από το έργο
Swan Lake
του
Pyotr Ilyich Tchaikovsky


Θα μού πάρεις καραμέλες;
Αν είσαι καλό κορίτσι...
Τι θα πει καλό κορίτσι;
Αν κάνεις ό,τι σού λέει η μαμά κι ο μπαμπάς.
Α!... Κι αν δεν είμαι, θα μού πάρεις;
Όχι!
Γιατί; Δεν μ΄αγαπάς;
Σ΄αγαπάω, αλλά πρέπει να είσαι υπάκουη για να σού παίρνουμε καραμέλες.
Μα μού αρέσουν πολύ οι καραμέλες!
Ναι, αλλά αν κάνεις αταξίες δεν θα σού παίρνουμε καραμέλες!
Τι είναι αταξίες;
Να, να τρέχεις στον κήπο, να γδέρνεις τα γόνατά σου,
να κυλιέσαι στα χώματα, να ανοίγεις το κεφάλι της κούκλας...
Μα, μού αρέσει να παίζω με τα χώματα...και το κεφάλι της κούκλας το άνοιξα για να δω πώς ανοιγοκλείνει τα μάτια...
Ναι, αλλά τη χάλασες!
Δεν ήθελα να τη χαλάσω...μόνο να δω πώς ανοιγοκλείνει τα μάτια...
Καλά, αλλά δεν πρέπει να χαλάς όλα τα παιχνίδια σου.
Δεν θα τα χαλάω. Τώρα θα μού πάρεις καραμέλες;
Δεν κάνει να φας καραμέλες, χαλάνε τα δοντάκια σου...
Μα, μα... δεν μ' άγαπάς;
Σ' αγαπάω πολύ!
Τότε λοιπόν, θα μού πάρεις καραμέλες...;

Lucy 2008









Posted by at
Labels: , , , ,

12 comments:

  1. "Δημήτριος ο Ταξιδευτής"January 4, 2008 at 3:55 PM

    Stories to tell,
    Winters long past,
    When were young,
    living carefree,
    Worries of candies and treats,
    Researching fun,
    Searching for adventure,
    Days at sea
    Casting lines, no care for time. Days lasted for weeks, ands weeks for seasons.
    In old days when imaginations roamed, we were groomed.
    In A world long gone, longed long for but never wanted.

    kalinixta kai filia

    ReplyDelete
  2. lucy of wild flowersJanuary 4, 2008 at 4:31 PM

    Δημήτριε,
    πάρε μια καραμελίτσα να γλυκαθείς...

    Long, long ago, a girl playing with her doll, a girl breaking the doll, a girl wondering if the doll has soul,
    if the doll feels pain...
    the eyes of the doll on the floor
    and the girl having the answer she seeked for...
    (Δικό μου, της στιγμής...)

    Όνειρα γλυκά,
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  3. confusedJanuary 4, 2008 at 11:07 PM

    Καλή χρονιά με υγεία, ευτυχία και έμπνευση :))

    ReplyDelete
  4. free_dober_manJanuary 5, 2008 at 6:22 AM

    Ταξιδάκι στα παιδικά μας χρόνια; Βρε διαόλι, αλήθεια άνοιξες το κεφάλι της κούκλας; Γλυκύτατες οι καραμελίτσες και τα παιδικά λογάκια :)

    ReplyDelete
  5. Μιχαήλ AngelJanuary 5, 2008 at 8:12 AM

    Αγγίξατε ευαίσθητες χορδές μις καντυ. Κάποιο πιτσιρίκι τραβώντας τη φούστα της μαμάς γύρευε τα μολυβένια στρατιωτάκια του. Τάπαμε τα χρόνια πολλά? Μάκια του

    ReplyDelete
  6. stereotypeJanuary 5, 2008 at 10:51 AM

    Ομορφα εδω

    ReplyDelete
  7. lucy of wild flowersJanuary 5, 2008 at 2:31 PM

    Μασουλώντας ένα σοκολατίνι με λικέρ,
    yummy!!!
    απαντώ στα σχόλιά σας, φίλοι μου...

    @θαλασσούλα,
    χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα!
    Υγεία, αγάπη και δημιουργικότητα!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  8. lucy of wild flowersJanuary 5, 2008 at 2:35 PM

    @Free μου,

    ακριβώς έτσι!
    Η ιστορία με την κούκλα
    είναι αληθινή!
    Παιδική περιέργεια! Τι να έκανα, αφού είχα απορία πώς ανοιγόκλεινε τα μάτια...Όντως διαολάκι ήμουν!
    Γιατί, τώρα;;;
    Χα χα χαααα!

    ReplyDelete
  9. lucy of wild flowersJanuary 5, 2008 at 2:37 PM

    Αχ, Μιχαήλ μου!
    Τι τραβάγαμε κι εμείς τα πιτσιρίκια με τις αυστηρές μαμάδες!
    Βασικά, η δική μου δεινοπαθούσε η καημένη...
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  10. lucy of wild flowersJanuary 5, 2008 at 2:38 PM

    @stereotype,

    καλώς ήλθες!
    Σ' ευχαριστώ πολύ!
    :-)

    ReplyDelete
  11. PanJanuary 6, 2008 at 6:41 AM

    Ούτε ο εκβιασμός ήσυχη = καραμέλες δεν έπιανε;

    Φαντάζομαι το κλάμα που έπεφτε στην συνέχεια!

    Φιλιά!

    ReplyDelete
  12. lucy of wild flowersJanuary 6, 2008 at 10:03 AM

    Hallo, Pan!

    Τίποτα δεν έπιανε!
    Μέχρι τα 8-9 ήμουν πολύ άτακτη!
    Nerd στο σχολείο, αλλά στα άλλα..
    απαπα!
    Μετά σοβάρεψα απότομα...
    LOL

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)