Wednesday, September 26, 2007

Φαντάζομαι...

........





Θα θες να μάθεις
πώς είμαι
αν είμαι καλά
αν συνεχίζω να ζω
αν έφυγα οριστικά
από τον ασφυκτικό κλοιό
των αυλοκολάκων

Λοιπόν,
καλά είμαι
αν θες πραγματικά να μάθεις
ή τουλάχιστον είμαι καλύτερα από πριν
μπορεί και χειρότερα
ποιός νοιάζεται
για τις λεπτότατες διαβαθμίσεις της κατήφειας
της εσωστρέφειας
της γκρίζας απόχρωσης του χυνόπωρου

Ακριβώς!
χύνονται οι οπώρες
οι χρυσαφιές στα βαλτώδη νερά
κι εσύ διαβαίνεις σκυφτός, κουρασμένος...

Ποιός νοιάζεται άλλωστε;
Ποιός ρωτάει κάτι, πέρα από τα τυπικά;

Ποιός νοιάζεται;

Δεν έχω άλλη ερώτηση

Καληνύχτα...

Lucy 2007
Posted by at
Labels: , ,

14 comments:

  1. "Δημήτριος ο Ταξιδευτής"September 26, 2007 at 8:45 AM

    Φωνές
    Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
    εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
    για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

    Κάποτε μες στα όνειρα μας ομιλούνε·
    κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

    Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
    ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας --
    σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1904)

    ligo apo KK kai desto aligorika

    ReplyDelete
  2. lucy of wild flowersSeptember 26, 2007 at 8:49 AM

    @Δημήτριε,

    τούς είχα ανάγκη αυτούς τους στίχους...
    σαν βάλσαμο.

    Ευχαριστώ πολύ!
    Kisses!

    ReplyDelete
  3. "Δημήτριος ο Ταξιδευτής"September 26, 2007 at 8:54 AM

    tipota!!
    des kai sto diko mou ena poem kai sixorna ton GP gia tin simerini vlakeia tou

    ReplyDelete
  4. PanSeptember 26, 2007 at 10:28 AM

    Γεια.

    ReplyDelete
  5. tzonakosSeptember 26, 2007 at 10:40 AM

    Πολύ εκφραστικό Λούσι.
    Θα μπορούσε να ναι καταγραφή των δικών μου σκέψεων. Με εκανες να διαβάσω ο,τι σκεπτόμουν και δεν το ήξερα.

    ReplyDelete
  6. lucy of wild flowersSeptember 26, 2007 at 3:58 PM

    @Δημήτριε,
    το είδα.
    Το πιο αγαπημένο μου από Καβάφη!

    ReplyDelete
  7. lucy of wild flowersSeptember 26, 2007 at 3:58 PM

    @pan,

    γεια!

    ReplyDelete
  8. lucy of wild flowersSeptember 26, 2007 at 4:00 PM

    @tzonakos,

    όλοι κάπου στα ίδια τριγυρνάμε, ε;

    Δρόμοι, μονοπάτια, στενά, σοκάκια...

    Κάπου διασταυρώνονται τα βήματά μας και οι σκέψεις μας...

    ReplyDelete
  9. s.frangSeptember 27, 2007 at 2:31 PM

    Επειδή η μουσική που έχεις είναι φασαρτζίδικη, σου αφιερώνω κάτι με σαξόφωνο σε μπλουζ που γίνεται ροκ.

    ReplyDelete
  10. lucy of wild flowersSeptember 27, 2007 at 3:10 PM

    @Στέλιο μου,
    το άκουσα.
    Ευχαριστώ πολύ!
    Σπουδαία η Καραΐνδρου.

    Σού ακούστηκε φασαρτζίδικη η μουσική;
    Ο Dean Martin?
    To Siboney?
    Είσαι στα πολύ χαλαρά σου μάλλον...

    Άλλωστε είχα Μπαχ επί αρκετές μέρες...

    ReplyDelete
  11. Judge DreddSeptember 29, 2007 at 5:09 AM

    Εξαιρετικο κομματι του Μαρτιν, σπιρτοζικο και κυριως ρετρο αισθητικης που ειναι του γουστου μου

    Πολυ πιο προσωπικο το γραπτο σου, βεβαια

    ReplyDelete
  12. lucy of wild flowersSeptember 30, 2007 at 2:42 AM

    @judge dredd,

    καλημέρα!

    Ωραία, καθαρή, αισθαντική φωνή!
    Kαι το ζήτα του ( breeZe - theZe ) με τρελλαίνει...

    Μιας προσωπικής και δύσκολης στιγμής το γραπτό...ναι...

    ReplyDelete
  13. Μιχαήλ AngelOctober 1, 2007 at 7:32 AM

    Α, δε παίζω, εγώ δεν το άκουσα, βάλε το πάλι, καλέ κορίτσι. lol
    Περιμένω να μου στείλεις το κομμάτι του Martin, Λουσάκι μου, έτσι? Μάκια!

    ReplyDelete
  14. lucy of wild flowersOctober 1, 2007 at 10:38 AM

    @Μιχαήλ μου,

    ξέρεις ποιό είναι!
    Αλλά θα στο στείλω!
    Kisses!

    :-))

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)