Τι δύσκολες που είναι οι ανάγκες
τι ακατόρθωτοι που είναι οι λυγμοί
κι ένας κόμπος αγκίστρι
να ξερριζώνει τα σωθικά
Aπόψε, είπες
σαν κάποτε
σαν τότε
σαν ΠΟΤΕ
Tι δύσκολοι που είναι οι δρόμοι
πόσο θλιβερά είναι τα φύλλα
μαραίνονται μοναχά τους
ερήμην σου
και το χειρότερο είναι
ότι
δεν θα το μάθεις ποτέ
Aνάγκη για λίγα δάκρυα
απόψε
Tι ακατόρθωτος λυγμός...
Lucy 2007
τι ακατόρθωτοι που είναι οι λυγμοί
κι ένας κόμπος αγκίστρι
να ξερριζώνει τα σωθικά
Aπόψε, είπες
σαν κάποτε
σαν τότε
σαν ΠΟΤΕ
Tι δύσκολοι που είναι οι δρόμοι
πόσο θλιβερά είναι τα φύλλα
μαραίνονται μοναχά τους
ερήμην σου
και το χειρότερο είναι
ότι
δεν θα το μάθεις ποτέ
Aνάγκη για λίγα δάκρυα
απόψε
Tι ακατόρθωτος λυγμός...
Lucy 2007
Αυτή πρέπει να είναι η Jean Simmons από τον Hamlet του Ολιβιέ έτσι;
ReplyDeleteΚαι χαλί έχει βάλει Ferry;
Και γράφεις κι αυτά τα λόγια;
Καλά δε λέω εγώ με διαβολοστέλνεις κάθε που μπαίνω εδώ πέρα;
Όχι, βρε Ηλία μου!
ReplyDeleteΔεν θέλω να σε διαβολοστέλνω!
Οι εμμονές μας είναι, που μάς διαβολοστέλνουν...
Και από δαύτες έχουμε ουκ ολίγες.
Χαλί ο Ferry ναι!
Και η Ophelia να αγγίζει την παράνοια της απόλυτης λογικής...
Πόσο με κατάλαβες!
Θλίψη, μεγάλη θλίψη!
ReplyDeleteΔεν εξηγείται αλλιώς, κάποιες μεγάλες χαρές θέλεις να αντισταθμίσεις, μην πάθεις τίποτα πό την πολλή ευτυχία :-))
Oμορφο, αλλα με κάμποση θλίψη.
ReplyDeleteΩστόσο μιλάει για το μέσα μας, αυτο που σπάνια λέμε σε άλλους απο φόβο μη μας πάρουν όχι στα σοβαρά.
Αυτός ο κόμπος-αγκίστρι... είναι βάσανο !
@Στέλιο μου,
ReplyDeleteη θλίψη είναι η άλλη όψη του νομίσματος! Ευτυχία και θλίψη εναλλάσσονται γλυκά....
Σε φιλώ!
@Δημήτριε,
ReplyDeleteείχες τρομερή έμπνευση!
Pολύ καλοκαιρινό, πολύ ερωτικό!
A Kiss!
@tzonakos,
ReplyDeleteπράγματι, αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί το μπλογκ, για μένα τουλάχιστον. Ενδοσκόπηση και εκμυστηρεύσεις προς τα έσω...και προς τα έξω, σε όμματα που δύνανται...και σε ψυχές που έχουν...
Καλημέρα!