  ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ Χόρεψε σαν τρελλή Σαν δαίμονας μέσα στη νύχτα Στροβιλίσου στο άγριο σκοτάδι Φέγγος γίνε και λάμψη Και γλώσσες γίνε Λαίμαργες γλώσσες Τις πληγές που αιμορραγούν Κάψε Φλογισμένη Ψυχή Χόρεψε κι απόψε Μέσ' τα ρουμάνια Στα ξερόκλαδα Φωτιά βάλε Και όλα κάν' τα Στάχτη... Lucy 2006 Vladimir Ashkenazy Prokofiev No. 4 op. 53-2 Andante Retrospectiva Το Post αυτό ανεβαίνει πάλι,because... |
Wednesday, May 23, 2007
Soul in Flames
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αααααα! Τέλειο! Ευχαριστώ κοριτσάκι!Φιλιά.:)
ReplyDeleteafisa ena sxolio katw apo ta palia desto
ReplyDelete@free μου,
ReplyDeleteyour loving it, is Perfect!!!
Kisses!
:-))
@Δημήτριέ μου,
ReplyDeleteείδα το πολύ γλυκό σου σχόλιο και απάντησα εκεί!
Θα μπορούσα να το μεταφέρω κι εδώ, ίσως...
Φιλιά!
Μπορεί, όταν ανεβαίνει και ξανανεβαίνει τέτοιο post, να προϋποθέτει ότι έχουν προηγηθεί και ξαναπροηγηθεί πληγές... Εξ ίσου, όμως, προϋποθέτει ότι έχουν προηγηθεί και υποκείμενα με γλώσσες φωτιάς, που θα χορέψουν και θα κάψουν τις πληγές... Διαλέγω να επικεντρώνομαι στο δεύτερο και να διαβάζω τους στίχους αισιόδοξα!..
ReplyDelete;-)
@Αστεροειδή μου,
ReplyDeleteκαλώς όρισες, να μάς φέρεις και λίγη από την λάμψη σου!
Οι πληγές έχουν καεί κι έχουν ξανακαεί...
Οι αιτίες που τις προκαλούν,δεν τελειώνουν ποτέ...
Όμως πάντα υπερισχύει η αισιοδοξία!
Χαίρομαι, που τούς διαβάζεις έτσι!
:-))
οι ομορφες πληγες ομορφα καιγονται
ReplyDelete@wrath,
ReplyDeleteΌμορφα καίγονται...
και όμορφα τσουρουφλίζουν, όταν πια έχεις πάρει τις χρονικές αποστάσεις σου...
Τρελλαίνομαι για τα σινεφιλικά σχόλια!