Wednesday, September 6, 2006

Υγρή Σιωπή



Στου απομεσήμερου την καυτή ανασεμιά
τώρα που το ανελέητο ηλιόκαμα
πληγώνει τα χέρια και τα μάτια
ζητάω τη δροσιά της ανάσας σου
τη διαύγεια της αστραποβόλας ματιάς σου
ζητώ το απαλό άγγιγμα του χεριού σου

Κομματιαστές ανταύγειες οι στιγμές μας
γεμίζουν τις ώρες μου με υγρή σιωπή
και θλίψη
ματαιωμένη γεύση από αγωνιώδες δόσιμο
πικρή συνειδητοποίηση της απουσίας σου
από τους γνώριμους χώρους
που αντανακλούν ανέλπιδη φυγή

Για πού έχεις φύγει;

Αποπνικτικές μεταμεσονύκτιες ώρες
με σένα πλάι μου
ολόθερμη παρουσία, αγχώδική, αδιανόητα γλυκειά
μέσα σε δίνη να στροβιλίζεσαι
να με συνεπαίρνει η ματιά και η υφή σου
άγριο μετάξι, κοφτερό αστέρι
έσκιζες το μαύρο παραπέτασμα
λαμπερό σκοτάδι, φυλακισμένο τραγούδι
η φωνή σου
και η αφή σου

Ώρες άδειες
δηλωμένες σε λευκές αδιέξοδες σελίδες
τρυπούν τον ήλιο
τρυπούν το μυαλό μου

Για πού έχεις φύγει;

Καλοκαίρι 2005 © Lucyluce


Tα κομμάτια των Portishead και του Khaled έχουν μεταφερθεί εδώ

4 comments:

  1. τώρα καταλαβαίνω που μου λες ότι δεν είσαι καλά...

    άκου λίγο manic street preachers, εμένα μου φτιάχνουν απίστευτα τη διάθεση!

    ReplyDelete
  2. Καλησπέρα, Stormrider!

    Το ότι είμαι στα "κάτω" μου, δεν έχει να κάνει με το θέμα του ποστ, αλλά με το ότι τελείωσε (τυπικά τουλάχιστον) το καλοκαιράκι, που τόσο αγαπώ.
    Μπήκα στα βαθειά, με εργασίες, διαβάσματα και άλλες υποχρεώσεις!
    Καλή επιτυχία στην εξεταστική!
    Κουράγιο!
    :-)))

    ReplyDelete
  3. Ναι, και θα ακούσω και θα ποστάρω ένα κομμάτι τους!
    :-))

    ReplyDelete