Υπνοβατείς ανάμεσα
σε νεκρά κύτταρα
φυτρωμένα στην τύχη
χωρίς αιτία
για την παράλογη υπόστασή τους.
Διονυσιακά σαρκοβόρα φυτά
σε ασάλευτους βυθούς
που κομματιάζονται
μεθοδικά στα σκοτάδια
2005 © Lucy
σε νεκρά κύτταρα
φυτρωμένα στην τύχη
χωρίς αιτία
για την παράλογη υπόστασή τους.
Διονυσιακά σαρκοβόρα φυτά
σε ασάλευτους βυθούς
που κομματιάζονται
μεθοδικά στα σκοτάδια
2005 © Lucy
Now playing
Turn your lights down
by BOB
and
Lauryn Hill
κι εγώ που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος απαισιόδοξος αυτό το καιρό...
ReplyDeleteΚαλησπέρα!
ReplyDeleteΔεν είσαι μόνος σου, όπως βλέπεις!
Καλά οι διακοπές?
:-)
προσπαθούμε!
ReplyDeleteτον αύγουστο θα παω τελικά Σκωτία ταξιδάκι :)
τα διονυσιακά όντα πάντα κομματιάζονται κι έτσι εμείς μπορούμε να γεννιόμαστε και να αναπνέουμε
ReplyDelete@stormrider,
ReplyDeleteκαλές διακοπές!
Νάταν όλη η ζωή μας διακοπές,ε;
Ωραία η Σκωτία!
Κι εγώ ετοιμάζω ταξιδάκι αργότερα.
Λεπτομέρειες και φωτό
στον γυρισμό!
:-)
@markos,
ReplyDeleteκαλησπέρα.
Μέσα μας υπάρχουν και τα διονυσιακά όντα
και τα αγγελικά.
Κατά βούληση είμαστε πότε τα μεν, πότε τα δε...
Θάταν ανιαρό το αντίθετο!
:-)
Μικρο, διονυσιακο και περιεκτικο..οπως και το προηγουμενο.
ReplyDeleteΤις καλησπερες μου...
@dr. καλησπέρες επίσης!
ReplyDeleteΔιονυσιακό, ναι!
:-)
Ο βαθύτερος άνθρωπος αποστρέφεται τον ήλιο /
ReplyDelete- το θλιβερό αεροπλάνο του φωτός- και εισέρχεται /
στην κοίμηση του κατασκότεινου ουρανού /
μ΄ ένα βουνό λουλούδια στο στήθος του: /
τις ένδον εξελίξεις.
[Καρούζος, Ηλιοφοβία]
Σου το αφιερώνω...
@lady lilith,
ReplyDeleteκαλώς ήλθες!
Σ' ευχαριστώ,
είναι πολύ όμορφο.
Αυτό το βουνό από λουλούδια
στο στήθος
είναι που μάς βαραίνει ανυπόφορα.
Ή μήπως μάς λυτρώνει κιόλας;
:-)
Καλώς σε βρίσκω!
ReplyDeleteΠροφητεύω σχέση εξάρτησης με το μπλογκ σου…
Όσο για το βουνό από λουλούδια…νομίζω μας βαραίνει και μας λυτρώνει παράλληλα… Όπως το λες!
Σε φιλώ
@lady lilith,
ReplyDeleteσ' ευχαριστώ πολύ καλή μου!
Να είσαι καλά!
Ανταποδίδω τα φιλιά.
:-)