Thursday, April 27, 2006

Hologram


Ανασαίνω τις υπεριώδεις αχτίνες
Της ολογραφικής σου αδιαφορίας
Γελάω με τα όργανά σου
Που παραδέρνουν στην πάνω πόλη
Θυμίζοντάς μου να δυναμώσω τη φωνή μου.
Δεν νοιώθεις την άσφαλτο που τρέμει
Κάτω απ’ τα πέλματά σου
Αθώε μου ήρωα ταινίας μελό
Σήμερα είναι η μέρα σου.
Θα μπεις από την ίδια πόρτα
Θα κάτσεις στην ίδια καρέκλα
Θα πεις τις ίδιες κουβέντες
Πόσο σε σιχαίνομαι!
Γιατί μού θυμίζεις πως πρέπει
ΝΑ
ΔΥΝΑΜΩΣΩ
ΤΗ
ΦΩΝΗ
ΜΟΥ.
Αύριο θα είναι η μέρα μου
Μια πόρτα γκρεμισμένη
Μια καρέκλα ξεχαρβαλωμένη
Άδειες κουβέντες χωρίς αντίκρισμα.
Αύριο θα θυμηθώ μόνη μου
Τι πρέπει να κάνω,
ΝΑ
ΔΥΝΑΜΩΣΩ
ΤΗ
ΦΩΝΗ
ΜΟΥ.

Lucy 2006

1 comment:

  1. Thought your blog was great. Would love your opinion on my site subliminal messages.

    ReplyDelete